hani söz vermiştik alem-i ervahta

Hani söz vermistik alem-i ervah’da!…
"Bela" demistik "Elestü bi rabbiküm?" sualina
Yaratici rizik verici ve yegane kanun koyucu olarak
Allah’dan baska Ilah önder olarak da O’nun
Resul’ünden baskasini tanimayacaktik.
Hani söz vermistik!… Hani söz vermistik Erkam’in evinde!
Hangi sart ve ortamda olursa olsun Ilayi Kelimetullah
Misyonunu yürütecek nusibetlerden yilmayacak
Hiçbir tehditten korkmayacak gerekirse ölümlerin
En güzeline talip olacaktik.Hani söz vermistik akabe tepesinde!
Kendimizi ve ailemizi korudugumuz gibi kanimizla
Malimizla ve canimizla koruyacaktik Resulullah’i.
Hani söz vermistik akabe tepesinde!
Dogru olan herseyde Resul’e itaat edecektik.
Rabbani davayi elden ele gönülden gönüle
Balçikla sivanmayan hakikat günesini cihadsiz
Ve sehadetsiz burakarak lekelemiyecektik.Hani söz vermistik Medine’de!…
Hani söz vermistik dünya kardesliginin en güzel
Tesekkül etmeye basladigi Medine’de!
Kiyamet’e kadar tüm Müslümanlar kardes olacakti
Ve bizler ve bizler muhakkak ki "Müslümanlar kardestir"
Ferman-i Ilahisine gönülden baglancak vücüdun
Azalari gibi birbirimizin derdiyle dertlenip
Sevinçlerimize ortak olacak "Komsusu açken tok yatan
Bizden degildir" düsturuna evrensel komsuluk bildirisine
Kardesligin en atesî olarak bakacaktik. Hani söz vermistik Ridvan’da!…
Basimizi tutamayan elerimizi kökünden kurutacaktik.
Nemlenmemis bir gözü yaralanmamis çile çekmemis
Bir bedeni Mevla’ya sunmayacaktik.
Mücadelesiz ve vuslata özlemsiz geçen bir günü
Yasanmamis kabul edip dogarken nisanlandigimiz
Ölümle cihad masasinda sehadet gömlegini giyerek
Nikahlanacagimiz günün hasretiyle yanip tutusacaktik.Hani söz vermistik ayaklarimizi vura vura Mekke’ye girerken!
Dinime namusuma dil uzatan zalimler tekrar is basina gelirse
Mukkades beldelere Ebreheler tekrar saldirirsa
Bizde kanatlanip Mevla’mizin Ebabil kuslari
Olmaya talip olacaktik. Hani söz vermistik Veda Hacc’inda Resulullah’a !
Cahilliye adetlerini birdaha diriltmemek üzere
Kökünden kurutacaktik.
Miras burakilan emanetlere simsiki sarilacak
Ahkam-i Kur’anniye’yi tüm dünyaya hakim kilacaktik.Ahde vefa gösteremedik Allah’im!
Zihinlerdeki hatirasini çoktan silmistik…
Sehadet mi?… Çok uzakti bizden…
Tanimiyorduk onu… Sözlüklerimizden bile
Çikarmistik…Çile çekmeye yaklasmadik..
Öyle egildik öyle egildik ki dogrulacak ne bir belimiz
Kaldiracak ne bir basimiz kaldi…Utaniyoruz Allah’im!
Nemlenmemis bir gözle yara almamis bir bedenle
Huzuruna varmaya utaniyoruz…
Ahde vefa gösteremedik Allah’im bunu biliyoruz…
Ama sunuda biliyoruz ki rahmet deryanda
Ufacik bir damlayiz…
Yüzümüz yerde ama……..
Affet Allah’im!!… Affet! (amin)
(Abdülbaki Kömür)