Burdayım....Burda…
Tüm çizgilerini yıkadım işte avuçlarımın…
Suya akıttım tüm yazgılarımı…
Şimdi her şeyin sonrasında..
Tüm başlangıçların öncesindeyim….
Öyle sakin,
Öyle sessiz,
öyle kendimleyim……
Susturdum sesimin yankılarını…
Burdayım…Burda…
Ayakkabılarımın içinde,emanetlerimin peşinde yürüyorum………
Anılarım göçerken daha sıcak iklimlere,
Ben bi kırlangıcın yarı yıkılmış yuvasına saklamıştım
Bir zamanlar korkmuş yüreğimi…
Ve bi ağacın kovuğuna gizlemiştim alel-acele,
Bir mendile sarıp yarı mavi,yarı çocuk düşlerimi….
Geceydi …Uzakların yolları,
Dudağımdaki şarkıların sözleri yoktu..
Yürek yüreği görmüyodu
El yordamı çöktüm bir duvar kenarına…
İçimden parça parça koparıp kalbimi,işaretler bıraktım hiç kimselere…
Ve yan yana dizip yetim cümlelerimi bir gözyaşı şişesinin içine akıttım......
Bir tanesini bile düşürmeden yerlere…
İkiden eksilen oldum,bire sığmıyoken ben..
Cümlelerimden ve sevgilerden vazgeçtim .....
Ruhumun alevini üfleyip,kendimi kendimin üzerine çekip uykulara yatırdım bedenimi…
Geceydi..Yürek yüreği görmüyodu….
En karanlık kabuslarda bile açmadım gözlerimi ,dişlerimi sıktım..
Kan sızarken dudaklarımdan,bir kez olsun yakınmadım….
Sonra,kaç sonra geçti bilmiyorum,birer birer azaldı korkularım..
Birer birer açıldı örtüleri gözlerimin siyahının…
Sonra gün ışığı sızdı önce inceden,Sonra mevsim değişti kendiliğinden…
Sonra iliklerim ısındı sanki,
Ve elini yüzümde gezdirdi sıcacık bi düşün içinden bir çiçek..
Ve sanki uzanıp kirpiğimdeki nemden öptü bir melek …
Aralandı sıktığım avuçlarım,,bileklerimdeki nabız çözüldü yeniden…
Uzaklara bi rüzgar esti yüreğimden“teşekkür ederim” dedi hiç kullanılmamış bir dille,çok güzel bir düşe…..
Burdayım…Burda…
Dudağımın kenarındaki kıvrımda gülümsüyorum…
Ve yeniden topluyorum savurduklarımı,Yeniden rüzgar kanatlarımın altında..
Yükseliyorum….
Tüm saatlere sırtımı döndüm,bak işte bu kadar kolay,işte zamanı durdurdum…
Tüm küllerini savurdum başka yüreklerin,yaşamın közüne çıplak ellerimle dokundum ….
kimse yolmasın diye kokusunu,ayda yetiştirdim bu kez çiçeklerimi..
Ve büyüttüm içimden yeni şarkılar mırıldanarak…
Ve sonra dizlerimin üzerinde kağıt gemiler yaptım ellerimle
Ve bi çiçek yükledim her kağıt gemiye
Ve saldım hayat ırmağına
Ve uğurladım.
“batarsa suya,,varırsa çiçekleri ruhunda saklayana varsın”deyip,
El salladım umuduma “rastgele”….
Buradayım….Burda….Şahdamarımın içinde akıyorum..
Öyle sakin,,
Öyle sessiz,,
Öyle
Kendimleyim….
Tüm çizgilerini yıkadım işte avuçlarımın…
Suya akıttım tüm yazgılarımı…
Şimdi her şeyin sonrasında..
Tüm başlangıçların öncesindeyim….
Öyle sakin,
Öyle sessiz,
öyle kendimleyim……
Susturdum sesimin yankılarını…
Burdayım…Burda…
Ayakkabılarımın içinde,emanetlerimin peşinde yürüyorum………
Anılarım göçerken daha sıcak iklimlere,
Ben bi kırlangıcın yarı yıkılmış yuvasına saklamıştım
Bir zamanlar korkmuş yüreğimi…
Ve bi ağacın kovuğuna gizlemiştim alel-acele,
Bir mendile sarıp yarı mavi,yarı çocuk düşlerimi….
Geceydi …Uzakların yolları,
Dudağımdaki şarkıların sözleri yoktu..
Yürek yüreği görmüyodu
El yordamı çöktüm bir duvar kenarına…
İçimden parça parça koparıp kalbimi,işaretler bıraktım hiç kimselere…
Ve yan yana dizip yetim cümlelerimi bir gözyaşı şişesinin içine akıttım......
Bir tanesini bile düşürmeden yerlere…
İkiden eksilen oldum,bire sığmıyoken ben..
Cümlelerimden ve sevgilerden vazgeçtim .....
Ruhumun alevini üfleyip,kendimi kendimin üzerine çekip uykulara yatırdım bedenimi…
Geceydi..Yürek yüreği görmüyodu….
En karanlık kabuslarda bile açmadım gözlerimi ,dişlerimi sıktım..
Kan sızarken dudaklarımdan,bir kez olsun yakınmadım….
Sonra,kaç sonra geçti bilmiyorum,birer birer azaldı korkularım..
Birer birer açıldı örtüleri gözlerimin siyahının…
Sonra gün ışığı sızdı önce inceden,Sonra mevsim değişti kendiliğinden…
Sonra iliklerim ısındı sanki,
Ve elini yüzümde gezdirdi sıcacık bi düşün içinden bir çiçek..
Ve sanki uzanıp kirpiğimdeki nemden öptü bir melek …
Aralandı sıktığım avuçlarım,,bileklerimdeki nabız çözüldü yeniden…
Uzaklara bi rüzgar esti yüreğimden“teşekkür ederim” dedi hiç kullanılmamış bir dille,çok güzel bir düşe…..
Burdayım…Burda…
Dudağımın kenarındaki kıvrımda gülümsüyorum…
Ve yeniden topluyorum savurduklarımı,Yeniden rüzgar kanatlarımın altında..
Yükseliyorum….
Tüm saatlere sırtımı döndüm,bak işte bu kadar kolay,işte zamanı durdurdum…
Tüm küllerini savurdum başka yüreklerin,yaşamın közüne çıplak ellerimle dokundum ….
kimse yolmasın diye kokusunu,ayda yetiştirdim bu kez çiçeklerimi..
Ve büyüttüm içimden yeni şarkılar mırıldanarak…
Ve sonra dizlerimin üzerinde kağıt gemiler yaptım ellerimle
Ve bi çiçek yükledim her kağıt gemiye
Ve saldım hayat ırmağına
Ve uğurladım.
“batarsa suya,,varırsa çiçekleri ruhunda saklayana varsın”deyip,
El salladım umuduma “rastgele”….
Buradayım….Burda….Şahdamarımın içinde akıyorum..
Öyle sakin,,
Öyle sessiz,,
Öyle
Kendimleyim….
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder