Eşrefoğlu Rumi'den

İlaha, padişaha, biniyaza

Yüce dergahına geldim Hudaya

Benim hâcât ile gönlüm doludur

Veli nidem, bu gönlüm bed huyludur.

Günah yükünü arkama vurundum,

Acz toprağına arkamı süründüm,

Tevazu birle el sana getirdim.

Bilirim padişah-ı biniyazsın,

Sana yalvaranı yolda komazsın

Verirsin kullarına istediğin

Bilirsin her kulunun ne dediğin

Yer ve gök ehli hep senden umarlar,

Kamusu hep sana yalvarırlar.

Benim dâhi günahım çok, elim dar.

Kapına geldim ey Settar-u Gaffar

Getiririm Şefi-yi Mustafa'yı

Nebiler serveri kân-ı vefayı.

Sen anınla olan dostluk hakkı içün,

O dostunla mestlük hakkı içün,

Dilerim hazretine ere âhım,

İşitip, hem affedesin günahım.

İnayet gözüyle bir dem bakasın.

Beni hâşâ ki odlara yakasın

Bu iman hil'atini ahir nefeste

Çıkarıp kılmayasın beni hasta

Beni üryan ve rüsvay etmeyesin,

Götürüp beni od'a atmayasın.

Zebaniler eline vermeyesin.

Kapından horluk ile sürmeyesin

Şu ki, sen iman u ihsan edesin

Ânı ondan nice geri alasın.

Küçücük canımız iş bu bedenden

Ayırmagıl bizi ya Rab imandan.

Bu Eşrefoğlu mücrim, yüzü miskin

Kapına geldi aç ve yalın lakin

Seni, senden ister o şey'en lillah

Ayırma onu didarından Allah

Ki sendedir sana ermeye çare,

Senin derdinden oldu uş avare

Visalin lengeri ile durgür ânı

Didarın şerbetiyle kandır ânı

Ümid sensin iki âlemde ancak

Bilirim sensin ey Mabud-u Mutlak.

Duamı kıl kabul, eyle beni şâd

Bihakkı Ahmed u Mahmudu Muhammed"

Eşrefoğlu Rumi.

Kaynak: Müzekkinin Nüfus-Arslan Yayınları-İst-1977