İnsan sevdigini kaybedince
Ağaçlar yaprağını
Şarkılar nağmelerini kaybedermiş






Yağmurlar ağlarmış gizliden
Rüzgarlar ahengini yitirirmiş.

İnsan sevdiğini kaybedince
Köksüz çiçekler gibi kalakalırmış ortada





Toprağın dudakları kanarmış soğuktan
Meleklerin dualarına hüzün karışır

Öksüz çocukların yürekleri tutuşurmuş
İnsan sevdiğini kaybedince

Kolu kanadı kırılırmış eylülün
Sonbahar fırtınalarına çığlık katar
Mevsimler yas vaktinde mahpus kalırmış
İnsan sevdiğini kaybedince..