Davud (a.s) geceleri kimsenin kendisini tanıyamayacağı bir kıyafetle dışarı çıkar; karşılaştığı insanlardan Davud’un durumunu sorardı. Bir gece Cebrail (a.s) insan şekline bürünerek ona yaklaştı, Davud (a.s):
- Davud hakkında ne düşünüyorsun? diye sordu. Cebrail (a.s):
- Davud güzel bir kuldur fakat, kendi çalışmasından ve elinin emeğinden yemeyip devlet hazinesinden yiyor” dedi. Davud (a.s) ağlayarak geri döndü ve Rabbine şöyle yalvardı:
- Ey Rabbim! Bana, kendi el emeğimle karnımı doyuracağım bir şey öğret. Bunun üzerine Allah (c.c) ona zırh yapma sanatını öğretti.
- Davud hakkında ne düşünüyorsun? diye sordu. Cebrail (a.s):
- Davud güzel bir kuldur fakat, kendi çalışmasından ve elinin emeğinden yemeyip devlet hazinesinden yiyor” dedi. Davud (a.s) ağlayarak geri döndü ve Rabbine şöyle yalvardı:
- Ey Rabbim! Bana, kendi el emeğimle karnımı doyuracağım bir şey öğret. Bunun üzerine Allah (c.c) ona zırh yapma sanatını öğretti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder