biraz sen ,biraz ben...

Kalemim parmakların olsaydı keşke
koca gövdene  yazsaydım karanlıklarımı,

ölsem(n) bile saklarmıydın dimdik ayakta üstelik yemyeşil
Kirpiklerinden tütsüler yapsam nasıl kokardın
bu yorgun ruhuma  huzur verir miydin rayihanla
Saçlarına adaklar adayıp assam fırtınalara inat korur muydun dileklerimi
Bereket olur muydun topraklarıma
Gövden gönül evimin çatısını koruyabilir mi yıkılmasın diye

Ağlar mıydın benimle siyah-siyah, mavi-mavi
Söyle ardıç
Acılarımızdan dört köşeli sürgünler verelim mi
Biraz sen gibi, biraz ben gibi...