Tutulmayan sözlerde yitirdim masumiyetimi,
Kelimelerim bu yüzden keskin ve asi.
Kelimelerim bu yüzden keskin ve asi.
Uçurumun kenarındayım yine
Üstüme basıp geçerken çiğnediğiniz ruhumun tüm yanlızlıklarıyla başbaşayım
Hiç bir acı benzemiyor diğerine
Acılarda kanıksanıyor yıllar içnde...
Bu gözlerden akan yaşlardan kime ne ?
Bu acı kimin
Her seferinde paramparça ettiğiniz ruhumu yamalamaktan yoruldum
Yormayın artık beni
Çekin elinizi hayallerimden
Omuzuma yüklediğiniz ağırlıkları kaldırmıyor bedenim
Sahteliği bilmeyen bir çocuktum ben
Yalan yüzlerinizle sevmiştim sizi
Yalan ruhlarınıza can kattım kendi yaralarıma aldırmadan
Ama yine ezilen ben ,yenilen ben oldum
Bense hep yarım kaldım....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder