Nezaket! Nazik bir kelime... Bir sehl-i mümteni... Bir estetik şahikası.
Nezaket bir umman; sevgiler uğuldar derinliklerinde sevgiler coşar. Nezaket bir bahçe şevk ile yürünür tarhlarında şavklar saçılır yediverenlerinden. Nezaket hasbî bir tebessüm kalbî bir yakınlık... Nezaket bir teşekkürün adı; bir derin şükür makamı.
Zamanın kadim koridorlarında ayak izlerine rastladığımız o nazik beyefendilere ve nazenin hanımefendilere ne oldu şimdi?! Hani şairler sevdiklerine ve babalar kızlarına "Senin teg nâzenîne nâzenîn işler münasiptir" diye iltifatta bulunur onları nazikçe nezakete davet ederlerdi neredeler?!.. Hani centilmenler şövalyeler zarifler çelebiler?!..
Nezaket fikrini ne zaman kaybetti dünya?!.. Ve isim haneleri açık tevkif emirnamelerine bile nezaket cümleleriyle başlanan dönemlere ne oldu sahi!
* * *
Bir rüya görelim gelin; önce yumalım gözlerimizi uyuyalım uyuyalım ruhumuzdaki bütün kinler nefretler düşmanlıklar arınıp gidesiye kadar uyuyalım ve aniden bir nezaket ülkesinde açalım gözlerimizi. Nazik beyefendiler ve nazenin hanımefendiler arasına karışalım. Bir nesil kadar yaşayalım orada yalnızca bir nesil kadar... Sonra acı gerçeklerin mutlu düşlere paslı demirlerin parlak gümüşlere döndüğünü görelim. Yavuz bakışların tatlı gülüşlere durduğunu yaşayalım; Yunusleyin sevelim sevilelim. Çünkü nazik beyefendiler ve nazenin hanımefendiler elinde yetişen bir nesilde yolsuzluklar çeteler ahlaksızlıklar rüşvetler ve kanunsuzluklar olmayacaktır. O altın nesil olacaktır; pırlanta nesil olacak... Düşünsenize böyle bir nesil işlerini aksatabilir yahut sorumluluklarını terk edebilir mi? Nezaket çağında siyasetçiler yoldan sapar memurlar haddi unutabilir mi? Herkes kendi işini en güzel şekilde yapınca o ülkede mucizeler yüz göstermez maslahat düzelmez ilerleme hız kazanmaz mı? Materyalist dünyanın akılla geldiği noktada baş gösteren bütün olumsuzluklar o nezaketin ayakları altında kor değmiş karlar gibi eriyip gitmez mi?!..
* * *
Kişideki bir nezaket noksanı öncelikle kendisine zarar verir; ama toplumdaki nezaketsizlik dünyanın bedii direğini sarsar gitgide; güzelliğin ve iyiliğin koordinatlarını karalar. Nezaket noksanı bir teşekkür noksanıdır bu yüzden.
Nezaket bir gülümseyiş nezaket bir bakış nezaket bir merhabadır; nezaket tam çağında bir gönül alma ta yürekten bir teşekkürdür çünki.
Nezaket bir insaniyettir. O hâlde biraz daha nezaket biraz daha.
İskender PALA
Nezaket bir umman; sevgiler uğuldar derinliklerinde sevgiler coşar. Nezaket bir bahçe şevk ile yürünür tarhlarında şavklar saçılır yediverenlerinden. Nezaket hasbî bir tebessüm kalbî bir yakınlık... Nezaket bir teşekkürün adı; bir derin şükür makamı.
Zamanın kadim koridorlarında ayak izlerine rastladığımız o nazik beyefendilere ve nazenin hanımefendilere ne oldu şimdi?! Hani şairler sevdiklerine ve babalar kızlarına "Senin teg nâzenîne nâzenîn işler münasiptir" diye iltifatta bulunur onları nazikçe nezakete davet ederlerdi neredeler?!.. Hani centilmenler şövalyeler zarifler çelebiler?!..
Nezaket fikrini ne zaman kaybetti dünya?!.. Ve isim haneleri açık tevkif emirnamelerine bile nezaket cümleleriyle başlanan dönemlere ne oldu sahi!
* * *
Bir rüya görelim gelin; önce yumalım gözlerimizi uyuyalım uyuyalım ruhumuzdaki bütün kinler nefretler düşmanlıklar arınıp gidesiye kadar uyuyalım ve aniden bir nezaket ülkesinde açalım gözlerimizi. Nazik beyefendiler ve nazenin hanımefendiler arasına karışalım. Bir nesil kadar yaşayalım orada yalnızca bir nesil kadar... Sonra acı gerçeklerin mutlu düşlere paslı demirlerin parlak gümüşlere döndüğünü görelim. Yavuz bakışların tatlı gülüşlere durduğunu yaşayalım; Yunusleyin sevelim sevilelim. Çünkü nazik beyefendiler ve nazenin hanımefendiler elinde yetişen bir nesilde yolsuzluklar çeteler ahlaksızlıklar rüşvetler ve kanunsuzluklar olmayacaktır. O altın nesil olacaktır; pırlanta nesil olacak... Düşünsenize böyle bir nesil işlerini aksatabilir yahut sorumluluklarını terk edebilir mi? Nezaket çağında siyasetçiler yoldan sapar memurlar haddi unutabilir mi? Herkes kendi işini en güzel şekilde yapınca o ülkede mucizeler yüz göstermez maslahat düzelmez ilerleme hız kazanmaz mı? Materyalist dünyanın akılla geldiği noktada baş gösteren bütün olumsuzluklar o nezaketin ayakları altında kor değmiş karlar gibi eriyip gitmez mi?!..
* * *
Kişideki bir nezaket noksanı öncelikle kendisine zarar verir; ama toplumdaki nezaketsizlik dünyanın bedii direğini sarsar gitgide; güzelliğin ve iyiliğin koordinatlarını karalar. Nezaket noksanı bir teşekkür noksanıdır bu yüzden.
Nezaket bir gülümseyiş nezaket bir bakış nezaket bir merhabadır; nezaket tam çağında bir gönül alma ta yürekten bir teşekkürdür çünki.
Nezaket bir insaniyettir. O hâlde biraz daha nezaket biraz daha.
İskender PALA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder