ey Mevlam sen affet!

Mevlâye ene’t-tâibü mimmâ selefâ
Hel yukbelü özrü âşıkın kad telefâ
İn kâne nedâmetî sudûran ve cefâ
Mevlâye afallâhu afallâhu afâ
Ey Allahım ! Geçmiş günahlarıma tevbe ediyorum.

Kendinden geçmiş bir âşığın özrünü kabul eder misin?

 Benim pişmanlığım bile bir (varlık) ifadesi ve eziyet ise de ey Mevlâm

sen affet, sen affet, sen affet!