hasbihal..

Ne güzeldi mektup arkadaslıkları...
Bembeyaz kagıtlara en safi duygular dökülerek hasbihalleşmek...
Önce selam edilir gözlerden öpülerek başlanırdı mektuba ve öylede son bulurdu...
Öyleya önce selam sonra kelam düsturdu...
Sonra hal hatır ..
Biraz gecikse yazışmalar merakta kalınırdı.
İyimi ,afiyettemi ,zordamı.
İçine hatıra olsun diye konulurdu hediyeler
Olurdu da ..
Mektubun kendisi idi hatıranın ta kendisi
Sizinde sakladığınız mektublarınız var mı?
Kahvenin hatrı olur da mektubların olmaz mı?
Berrin Türkoğlu Kaya

Bloğumda bana ait yazılarımı isim belirterek kaynak gösterirseniz sevinirim.
En azından kul hakkına girmemiş olursunuz.
Selamlar..