Bir
dua kadar serin...
Gölgeler kadar sessiz...
Ve isimsiz ölüler
arasında...
Zamanın durması belki!
...
Fatiha,
Fatiha dolarım bazen.
Bazen sanki kalbim yerinde yok!
Kâh fırtınalar bir
şey söylemez;
Kâh bir meltemin savurduğu ben...
... Yok; dinliyorum
güllerin fısıltısını!
Alışamadım şehirlerin yalnızlığına!
Ve büyüyor
hasreti gittikçe dağların;
Ey yolların beklediği; geçtin mi
buralardan?!...
Ali Hakkoymaz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder