acıymış insanı büyüten...

Her sabah İntihara meyilli bir şehir karşılıyor beni..
Elimde Canfeza'yı anlatan bir öykü
- Mavi'm; demişti Canfeza..
Ve Susmuştu..
Zamanın ayrılık saatini haber verdiği gündü...
... Ve Mavi..
Beklediğim her günün ardında alnıma bir çizik daha atıyorum..
Bak ömrümden bir gün daha geçmek üzere..
yazdıklarımı belki okuyor ve belki de gülüyorsun halime...
ama ben .. Demiştim ya..
Sonsuz bir Sabırla Mahşeri bekliyorum ! diye..
Beklerken büyüyorum..
Acıymış İnsanı büyüten..
Gözlerimle görüyorum!!

ve yavaş yavaş ölüyorum...

İbrahim inecik...